در یك پژوهش بررسی شد؛
كاهش انتشار آلاینده های خودروها با نانوذرات اكسید فلزی
انجمن پارسیان: محققان در طرحی تحقیقاتی، اثر كاربرد نانوذرات اكسید فلزی بعنوان افزودنی سوخت را بر كاهش میزان آلاینده های مضر و بهبود عملكرد موتور دیزل مورد بررسی قرار داده اند.
به گزارش انجمن پارسیان به نقل از ستاد توسعه فناوری نانو، یكی از اشكالات مهم دنیای امروز كه همه ما به صورت روزمره با آن دست وپنجه نرم می نماییم، مبحث آلودگی هواست و یكی از منابع مهم این آلودگی، خودروها هستند.
انتشار آلاینده ها به محیط زیست، تهدیدی جدی برای سلامت انسان به حساب می آید. تمام صنایع تولید كننده این آلاینده ها موظفند كه اقدامات مناسب را به منظور كاهش هرچه بیشتر انتشار این مواد مضر انجام دهند و صنعت خودرو هم از این قاعده مستثنی نیست. از این رو پروژه ای بدین منظور در دانشگاه فردوسی مشهد انجام گرفت.
مینا مهرگان، دانشجوی دكتری مهندسی مكانیك دانشگاه فردوسی مشهد، هدف از انجام این پروژه را كاهش انتشار آلاینده های زیست محیطی از موتور دیزل بدون داشتن اثر منفی بر بازده موتور و میزان مصرف سوخت آن عنوان نمود.
وی اظهار داشت: برای دستیابی به این هدف، یكی از فناوری های بكارگرفته شده در این تحقیق، استفاده از نانوذرات بعنوان افزودنی سوخت بوده است. برای این منظور از دو نانوذره اكسید منگنز و اكسید كبالت بهره گرفته شده است.
مهرگان عنوان كرد: در این پژوهش اثر بكارگیری همزمان دو روش قبل از احتراق و بعد از احتراق در موتور دیزل، بر میزان انتشار آلاینده ها و عملكرد موتور مورد مطالعه قرار گرفته است. سیستم كاهش انتخابی كاتالیستی (به عنوان روش بعد از احتراق) و افزودن نانوذرات به سوخت پایه (به عنوان روش قبل از احتراق) بر انتشار آلاینده ها و عملكرد موتور مورد مطالعه قرار گرفت.
به گفته این محقق، سیستم كاهش انتخابی كاتالیستی (SCR) یكی از كارآمدترین روشها برای كاهش انتشار آلایندهی NOx است كه از یك بستر كاتالیستی و سیستم تزریق ماده كاهنده (محلول اوره یا آمونیاك) تشكیل شده است.
به گفته وی، در این سیستم، با تزریق ماده كاهنده به داخل گازهای خروجی از اگزوز موتور و سپس ورود مخلوط حاصل به بستر كاتالیستی، كاهش آلاینده NOx به مولكولهای نیتروژن و آب رخ می دهد.
مهرگان افزود: به منظور كاهش وابستگی به سوخت های فسیلی، در این طرح مخلوطی از سوخت بیودیزل-دیزل با نسبت ۲۰ درصد بیودیزل (B۲۰) بعنوان سوخت پایه استفاده شده كه بعد از افزودن نانوذرات مورد نظر به سوخت مورد مطالعه، برای ارزیابی نانوسوخت های بدست آمده از آزمون های موتور استفاده شده است.
وی عنوان كرد: در این راستا، آزمایش ها بر روی یك موتور دیزل چهارسیلندر متصل به ژنراتور انجام شده و آلاینده های NOx، CO و HC و هم پارامترهای عملكردی موتور شامل مصرف مخصوص سوخت ترمزی و بازده حرارتی ترمزی مورد اندازه گیری قرار گرفته اند.
به گفته این محقق، مهم ترین دستاورد این كار تحقیقاتی، كاهش انتشار آلاینده ها همزمان با بهبود نسبی عملكرد موتور بوده است. در واقع نتایج حاكی از این بوده كه با استفاده از این نانوافزودنی ها، آلاینده های NOx و مونوكسید كربن به ترتیب به میزان حداكثر ۴۰ و ۲۵ درصد كاهش داشته و افزون بر آن كاهش حداكثری ۴ درصدی در مصرف سوخت هم به دست آمده است.
مهرگان اظهار داشت: از آنجائیكه سیستم مورد مطالعه در این كار تحقیقاتی، موتور دیزل بوده است؛ بدین ترتیب، صنعت خودرو هدف مستقیم این پژوهش محسوب شده و نتایج طرح حاضر برای كاهش انتشار آلاینده های انتشار یافته از اگزوز خودروهای دیزل به محیط زیست بسیار مهم می باشد.
مینا مهرگان- دانشجوی مقطع دكتری مهندسی مكانیك از دانشگاه فردوسی مشهد و دكتر محمد مقیمان، عضو هیأت علمی این دانشگاه در انجام این تحقیقات همكاری داشته اند. نتایج این كار، در مجله Fuel با ضریب تأثیر ۴/۹ ( جلد ۲۲۲، سال ۲۰۱۸، صفحات ۴۰۲ تا ۴۰۶) به چاپ رسیده است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب