محقق واحد علوم و تحقیقات هشدار داد؛
شیوع بیماری های باكتریایی و ویروسی در سواحل شمالی كشور
انجمن پارسیان: محقق واحد علوم و تحقیقات برپایه انجام تحقیقی با مبحث بررسی ارتباط گردشگری ساحلی، آلودگی دریا و بهداشت همگانی نسبت به شیوع بیماری های باكتریایی و ویروسی در سواحل شمالی كشور اخطار داد.
به گزارش انجمن پارسیان به نقل از واحد علوم و تحقیقات، حامد عبیری محقق واحد علوم و تحقیقات اظهار داشت: صنعت گردشگری بعنوان یكی از صنایع پررونق و در حال رشد در خیلی از كشورها شناخته می گردد و ارتباط نزدیكی با محیط زیست طبیعی دارد، ازاین رو گردشگری طبیعت و نوع خاص آن گردشگری ساحلی و دریایی، به علت حساسیت مناطق مورد استفاده از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد.
به گفته این دانشجوی واحد علوم و تحقیقات، توسعه جمعیت در شهرهای ساحلی دریای خزر در دهه های اخیر و عدم توجه لازم به مسائل بهداشتی آن بویژه در زمینه های دفع فاضلاب و تامین آب شرب موردنیاز، معضلات فراوانی را برای سلامت مردم این مناطق و مردمی كه برای گذراندن اوقات فراغت خود در روزهای تعطیل به این نواحی سفر می كنند به وجود آورده است.
عبیری تصریح كرد: بررسی هم زمان ارتباط اثرات گردشگری ساحلی بر آلودگی دریا و همینطور تاثیر آلودگی سواحل و آب دریا بر بهداشت همگانی، در قالب طرح پیشنهادی سازمان حفاظت محیط زیست صورت گرفت و بر طبق این تحقیق مشخص شد كه بار آلاینده های میكروبی شاخص آب دریا، بسیار بالاتر از حد استانداردهای آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده ( EPA ) و سازمان بهداشت جهانی ( WHO ) و همینطور استانداردهای سازمان حفاظت محیط زیست و موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران است.
وی با اشاره به اینكه این تحقیق در دو بخش كلی انجام گرفته است، اضافه كرد: در بخش اول به بررسی «جنبه تاثیرات گردشگری بر تولید آلودگی در سواحل و دریا با استفاده از مدل SWOT و روش FMEA » و در بخش دوم به بررسی «جنبه تاثیرات آلودگی میكروبی و باكتریایی موجود در فاضلاب (تصفیه نشده) مجتمع ها و اقامتگاه های گردشگری و مناطق مسكونی ساحلی بر آلودگی دریا و سلامت گردشگران با استفاده از نمونه برداری از آب دریا» پرداخته شده است.
این محقق تصریح كرد: یافته های حاصل از ماتریس ارزیابی عوامل داخلی و خارجی (مدل تحلیلی SWOT ) مبین آن است كه مهم ترین نقاط ضعف مناطق ساحلی شامل عواملی مانند «آلودگی آب ناشی از انتشار غیرمجاز فاضلاب توسط صنایع، هتل ها، اماكن اقامتی و كمپینگ های موقت ساحلی و همینطور انتشار سوخت قایق های موتوری تفریحی»، «پخش زباله در سواحل و شناگاه ها توسط گردشگران و تولید آلودگی های آب، خاك و بصری» و «ضعف مدیریت در شناخت بهتر منابع طبیعی موجود و حفاظت از محیط زیست» است.
عبیری عنوان كرد: همینطور از مهم ترین عوامل خارجی تولید تهدید ضد ساحل و دریا می توان به عواملی مانند «ورود و انتشار انواع آلاینده ها شامل فاضلاب های بهداشتی اماكن اقامتی و منازل و پراكنش پسماند و زباله ناشی از عدم برنامه ریزی و عدم وجود زیرساخت های مناسب گردشگری» و «انتشار مستقیم فاضلاب های حاوی عوامل بیماری زا و آلودگی دریا و ساحل و به طبع آن تهدید سلامت گردشگر» اشاره نمود.
وی اضافه كرد: داده ها و یافته های كاربرگ های FMEA نشان داده است كه با عرضه راهكار «افزایش تعداد سطل های زباله، جانمایی و تعبیه ایستگاه موقت انباشت زباله در محل و افزایش تعداد سرویس های حمل زباله از ایستگاه موقت به محل دفع زباله» شاهد كاهش ریسك زیست محیطی به میزان ۸۱.۲ و ۷۱.۸ درصد كه حاصل از دفن مواد زائد و زباله كه باعث آلودگی خاك و تخریب گیاهان و نشت و نفوذ شیرابه و آلودگی آب های زیرزمینی و دریا می شدند، بوده ایم.
این محقق تصریح كرد: همینطور با عرضه راهكار «بهینه سازی سرویس های بهداشتی موجود و گسترش تعداد آن ها و تصفیه مناسب فاضلاب بهداشتی» شاهد كاهش ریسك به میزان ۶۶.۶ درصد و با عرضه راهكار «تعبیه و گسترش سامانه های جمع آوری و تصفیه فاضلاب بر مبنای استانداردها، كنترل فاضلاب تولیدی و دفع صحیح و استفاده از سپتیك تانك» شاهد كاهش ریسك به میزان ۶۱.۶ درصد بوده ایم كه به ترتیب بالاترین درصد كاهش ریسك های زیست محیطی را به خود اختصاص می دهند.
عبیری اظهار داشت: در این تحقیق، رهاسازی فاضلاب مناطق مسكونی و مجتمع ها و اقامتگاه های گردشگری به رودخانه ها كه نهایتا به دریا می ریزند، از دیگر عوامل موثر در صدمه به بهداشت همگانی و سلامت مردم مقیم یا توریست مناطق ساحلی شمال ایران اشاره شده است.
وی از بیماری های باكتریایی مانند مسمومیت های غذایی، اسهال مسافران و عفونت دستگاه ادراری، مننژیت، باكتریمی و بیماری های ویروسی مانند هپاتیت، بیماری های چشمی و بیماری های دیگر نظیر تیفوئید، اسهال خونی، وبا و عفونت های قارچی و كچلی ها بعنوان بیماری های نام برد كه در اثر استفاده آب رودخانه ها و آب های ساحلی دریای خزر در حال شیوع هستند.
این محقق واحد علوم و تحقیقات در عرضه آماری كه اثبات كننده شیوع بیماری های ناشی از آلودگی دریا است، اظهار داشت: حد مجاز آلاینده كلی فرم كل در استانداردهای سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان ملی استاندارد برابر ۴۶۰ (MPN/۱۰۰ml) است، حال آنكه نتایج حاصل از نمونه برداری های آب دریا در ایستگاه های منتخب مبین آن است كه بیشترین مقادیر اندازه گیری شده توتال كلی فرم شامل ۲ هزار و ۹۰۰ (فصل تابستان) و ۲ هزار و ۷۵۰ (فصل بهار) در ساحل كیاشهر، ۵ هزار و ۴۰۰ (فصل تابستان) و ۴ هزار و ۶۰۰ (فصل بهار) در ساحل قو انزلی و ۵ هزار و ۴۰۰ (MPN/۱۰۰ml) در فصل تابستان در ساحل پاسداران انزلی است.
عبیری افزود: همینطور حد مجاز آلاینده كلی فرم مدفوعی در استانداردهای سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان ملی استاندارد برابر ۱۰۰ (MPN/۱۰۰ml) بوده، حال آنكه نتایج حاصل از نمونه برداری های آب دریا در ایستگاه های منتخب مبین آن است كه بیشترین مقادیر اندازه گیری شده فكال كلی فرم شامل هزار و ۱۰۰در فصول بهار و تابستان در ساحل كیاشهر، ۲ هزار و ۴۰۰ در فصول بهار و تابستان در ساحل قو انزلی و ۲ هزار و ۴۰۰ (MPN/۱۰۰ml) در فصل تابستان در ساحل پاسداران انزلی است.
وی در عرضه شواهد اثبات كننده شیوع بیماری های ناشی از آلودگی دریا تصریح كرد: حد مجاز آلاینده استرپتوكوك مدفوعی در استانداردهای سازمان حفاظت محیط زیست برابر ۴۰ و سازمان ملی استاندارد برابر ۱۰۰ (MPN/۱۰۰ml) است در صورتیكه نتایج حاصل از نمونه برداری های آب دریا در ایستگاه های منتخب مبین آن است كه بیشترین مقادیر اندازه گیری شده استرپتوكوك مدفوعی شامل ۲۴۰ در فصول بهار و تابستان در ساحل كیاشهر، هزار و ۱۰۰ در فصول بهار و تابستان در ساحل قو انزلی و ۴۶۰ (MPN/۱۰۰ml) در فصل تابستان در ساحل پاسداران انزلی است.
این محقق اظهار داشت: در نتیجه مطالعات اپیدمیولوژیك این پژوهش نشان می دهند كه شنا كردن در آب های دریایی آلوده به فاضلاب خانگی یا سیلابی در مقایسه با شنا كردن در آب های غیر آلوده، شانس انتقال بیماری های عفونی را بالا می برد.
عبیری تصریح كرد: این عفونت ها شامل عفونت های گوارشی، بیماری تنفسی تب دار، عفونت های چشمی و گوش و عفونت ها و بثورات پوستی هستند.
وی عنوان كرد: همینطور آلودگی سواحل با فاضلاب انسانی می تواند سبب آلودگی آبزیان شود و این آلودگی با استفاده از مصرف مواد غذایی دریایی آلوده به آلاینده های میكروبی روده ای و یا تماس مستقیم به صورت خوردن آب دریا و شنا در آب آلوده به انسان انتقال پیدا می كند.
این محقق اظهار داشت: با وجود اینكه در سال های اخیر با اعمال ضوابط و مقررات جدید از جانب سازمان حفاظت محیط زیست، از ورود فاضلاب واحدهای صنعتی نوار ساحلی شمال به رودخانه ها و دریا جلوگیری و مبادرت به كنترل آلاینده ها در منطقه و مقابله با آن ها شده است اما در تحقیق حاضر به این نتیجه رسیده ایم كه فاصله آلودگی میكروبی دریا همچنان بسیار بیشتر از حد مجاز استانداردهای ملی و بین المللی است.
پایان نامه «بررسی ارتباط گردشگری ساحلی، آلودگی دریا و بهداشت همگانی (مطالعه موردی شناگاه های منتخب استان گیلان)» با راهنمایی دكتر رضا شیرازی و دكتر تورج دانا و با مشاوره دكتر ضیاءالدین الماسی در واحد علومو تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی انجام شده است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب