یك مقام مسئول مطرح كرد؛
طرح های معاونت علمی برای حل مشكلات در سیستان و بلوچستان
به گزارش انجمن پارسیان مسئول كارگروه خشكسالی وتغییر اقلیم ستاد فناوری آب، خشكسالی اظهار داشت: سیستان و بلوچستان پتانسیل زیادی برای اجرای طرحهای فناورانه دارد كما اینكه بعضی از آنها در حال اجرا هستند.
به گزارش انجمن پارسیان به نقل از مهر، استان سیستان و بلوچستان با وسعتی معادل ۱۸۷ هزارو ۵۰۲ كیلومتر مربع ۱۱.۵ درصد مساحت كل كشور را دارا ست. از كل مساحت استان ۲.۱۵ درصد را اراضی كشاورزی ۵۴.۶۶ درصد را مرتع و ۳۳.۵ درصد را جنگل تشكیل می دهد.
این استان با داشتن ۱۲۳ هزار و ۲۵۴ هكتار اراضی كشاورزی نسبت به كل وسعت استان، رتبه ۲۳ را در میان استان های كشور به خود مختص كرده است. منابع طبیعی استان سیستان و بلوچستان بالغ بر ۱۸۰۴۳۶۹۵ هكتار است كه ۱۰۵۶۵۱۰۳ هكتار آنرا مرتع و۱۲۰۸۶۸۵ هكتار را جنگل تشكیل می دهد.
سهم ارزش افزوده بخش كشاورزی در تولید ناخالص داخلی استان حدود ۱۴ درصد است. ۱۸ درصد از جمعیت شاغل استان، در بخش كشاورزی فعالیت می نمایند. استان سیستان و بلوچستان همچون استان های بیابانی كشور است كه با خصوصیاتی همچون كمی نزولات جوی، درجه حرارت بالا، رطوبت نسبی اندك و پوشش گیاهی فقیر و فرسایش آبی و بادی شناخته شده است.
سطح بیابان های استان حدود ۶.۴ میلیون هكتار است كه ۳۲ درصد سطح استان را به خود اختصاص می دهد كه یك میلیون هكتار آن شنزارها است؛ از مهم ترین معضلات موجود می توان هجوم شن های روان به اراضی كشاورزی، اماكن مسكونی (خصوصاً روستاها)، مناطق صنعتی، راه های مواصلاتی و … اشاره نمود.
دكتر فرود شریفی، رئیس انجمن علمی خشكسالی و تغییر اقلیم و مسئول كارگروه خشكسالی و تغییر اقلیم ستاد توسعه فناوری های آب، خشكسالی، فرسایش و محیط زیست معاونت علمی در این خصوص به خبرنگار مهر اظهار داشت: متوسط بارندگی در استان سیستان و بلوچستان حدود ۱۰۴ میلی متر است. باتوجه به قرار گرفتن استان در یك اقلیم خشك نوسانات بارندگی سالانه در این خطه از كشور بسیار بالا بوده و درنتیجه این امر جمعیت ۸۰۰ هزار نفری زاهدان و ۴۰۰ هزار نفری زابل و اطراف آنرا گرفتار مشكل كم آبی كرده، به نحوی كه هم اكنون ۹۰۰ روستای استان در تامین آب آشامیدنی با مشكل مواجهند و آبرسانی سیار دارند.
وی اضافه كرد: آب آشامیدنی ۶ شهر وابسته مستقیم به آب چاه نیمه است و در زاهدان ۳ دستگاه آب شیرین كن بكارگیری شده تا قسمتی از آب آشامیدنی ساكنین را تولید نماید.
شریفی با اشاره به اینكه بصورت مشخص تامین آب آشامیدنی مردم سیستان و بلوچستان وابستگی زیادی به آب چاه نیمه ها دارد، بیان كرد: بخش دیگر تامین آب این استان وابسته به منابع آب زیرزمینی است كه عمدتاً شور تا لب شور است؛ از طرفی بدلیل دمای زیاد و وجود بادهای ۱۲۰ روزه، تبخیر آب از سطح روباز چاه نیمه ها را در هر سال حدوداً ۴ متر كرده است. با عنایت به وسعت مخازن، هر ساله حدود ۳۰۰ میلیون متر مكعب از آب ذخیره شده چاه نیمه ها تبخیر می شود.
وی افزود: آب موجود در چاه نیمه ها وابسته به وجود آب در كشور افغانستان و رها سازی از بالادست است و همان میزان آب دارای نوسان كه به این چاه نیمه ها وارد می شود در معرض تبخیر قرار دارد و عجیب تر اینكه وجود چشمه «آرتزین» در ۱۰۰ متری ساحل چابهار كه از كف دریا بیرون می آید حكایت از فرار آب زیرزمینی این منطقه به خارج از استان را دارد.
مسئول كارگروه خشكسالی و تغییر اقلیم ستاد توسعه فناوری های آب، خشكسالی، فرسایش و محیط زیست افزود: روان آب ها نیز بعد از وقوع بارش (كه در زمان كوتاه اتفاق می افتد) و به سبب نفوذپذیری كم منطقه بصورت سیل از دسترس خارج و قسمتی از آب های سطحی در منطقه میرجاوه از كشور خارج می شود.
شریفی با تاكید بر اینكه این استان پتانسیل فراوانی برای اجرای طرح های فناورانه در امتداد رفع مشكلات دارد، اضافه كرد: با عنایت به این مشكلات، طرح هایی كه از جانب معاونت علمی در سیستان و بلوچستان مورد توجه قرار گرفته مشتمل بر طرح هایی است كه می تواند مشكلات این استان را برطرف سازد.
وی با اشاره به بعضی از این طرح ها اظهار داشت: «كاهش تبخیر از چاه نیمه ها»، «گلخانه های كوچك مقیاس و پرورش آبزیان در مقیاس خانگی»، «استفاده از آب شیرین كن های با راندمان بالا»، «توسعه كاشت گیاهان كویری»، «توسعه فناوری های اكتشاف و بهره برداری از آب های ژرف»، «استفاده از سلول های فتوولتائیك» و… از طرح هایی هستند كه قابلیت اجرا در این استان را دارند.
رئیس انجمن علمی خشكسالی و تغییر اقلیم اشاره كرد: بدیهی است این اقدامات با سرمایه گذاری بخش خصوصی و شركت های دانش بنیان و مشاركت مردم بومی استان در حال انجام می باشد.
منبع: انجمن پارسیان
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب