به بهانه روز جهانی حفاظت از جنگل های مانگرو مطرح شد
زمین به سلامت مانگروها وابسته است
انجمن پارسیان: جنگل های ˮمانگروˮ اكوسیستم های غنی هستند كه به شكل های منحصر بفردی از كره زمین و بشر حمایت می كنند.
به گزارش انجمن پارسیان به نقل از ایسنا، مانگروها به نظر مشابه با جنگل های خشكی هستند اما این اكوسیستم با فراهم كردن شرایط و زمینه برای رشد ماهی ها، ذخیره كربن و مقابله با سیل از كره زمین با تاثیرات چندگانه حفاظت می كند.
با وجود اهمیت حفاظت از جنگل های مانگرو، این اكوسیستم در معرض خطر قرار دارد. بیشتر از یك سوم از آنها از بین رفته اند و در مناطقی از قبیل آمریكا جنگل های مانگرو نسبت به جنگل های استوایی با سرعت بیشتری در حال از بین رفتن هستند. بیشتر این جنگل ها به منظور توسعه پروژه های زیرساختی، صنعتی و كشاورزی نابود شده اند.
از بین رفتن این جنگل ها علاوه بر اثرگذاری در تغییرات اقلیمی و آلودگی، تهدیدات بومی را هم به همراه دارد. استفاده بیش از اندازه از چوب برای تامین سوخت، ساخت و ساز، سدسازی و آبیاری كه باعث كاهش جریان آب به جنگل ها می شود و هم صید بی رویه ماهی كه زنجیره غذایی را مختل می كند همچون این تهدیدها به حساب می آیند.
به گزارش weforum، همچون دلایلی كه بر لزوم حفظ جنگل های مانگرو برای نجات زمین تاكید دارد می توان به موارد زیر اشاره كرد:
۱- جنگل های مانگرو، قدرت دفاعی طبیعی در سواحل هستند
ریشه های محكم و تنومند درختان مانگرو به شكل گیری مانعی طبیعی در مقابل طوفان های مهیب و سیلاب كمك می نماید. رسوب های خشكی و رودخانه در ریشه این درختان حبس می شود و این ساختار از مناطق ساحلی محافظت كرده و روند فرسایش را كند می سازد. همینطور مانع از آن می شود كه رسوب های صدمه زننده به صخره های مرجانی نفوذ پیدا كنند.
در سال ۲۰۱۷ میلادی، در كنفرانس اقیانوس سازمان ملل تخمین زده شد كه نزدیك به ۲.۴ میلیارد نفر در ۱۰۰ كیلومتری سواحل زندگی می كنند. جنگل های مانگرو از ساكنان مناطقی كه با خطر افزایش سطح دریا و حوادث جوی مهیب ناشی از تغییرات اقلیمی روبرو هستند حفاظت می كنند.
۲- جنگل های مانگرو منبع مهم ذخیره كربن هستند
درختان و گیاهان مانگرو در دوره حیات با به دام انداختن كربن دی اكسیدِ اتمسفر در درون خود به مقابله با گرمای جهانی كمك می كنند. بعلاوه زمانیكه ریشه درختان، ساقه ها و برگ های مانگرو از بین می روند معمولا با لایه ای از خاك پوشیده شده و سپس زیر موج آب فرو می روند. در این شرایط هم روند تجزیه بافت های گیاهان به كندی انجام شده و در نتیجه كربن ذخیره در این بافت ها باقی می مانند. این خصوصیت به نوبه خود به حفظ كربن در مانگرو و كاهش كربن اتمسفر كمك می نماید.
مطالعات نشان می دهد مانگروهای ساحلی نسبت به جنگل های دیگر در ذخیره كربن عملكرد بهتری دارند. بررسی ۲۵ جنگل مانگرو در منطقه هند-اقیانوس آرام نشان داد كه به ازای هر هكتار از این جنگل ها چهار برابر بیشتر از جنگل های استوایی كربن ذخیره می شود.
۳- جنگل های مانگرو وسیله امرار معاش را فراهم می كنند
خیلی از افراد ساكن در مناطق اطراف جنگل های مانگرو برای امرار معاش مطلوب به این اكوسیستم وابسته هستند. درختان مانگرو منبع خوبی برای تامین چوب مورد نیاز برای ساخت و ساز و سوخت به حساب می آیند. هرچند در بعضی مناطق چوب این درختان به منظور تهیه خمیر كاغذ، تراشه های چوبی و زغال چوبی مورد استفاده قرار می گیرد كه نگرانی ها را در مورد پایداری این جنگل ها به همراه دارد. همینطور ماهیگیران محلی با صید ماهی، خرچنگ و صدف و فروش آنها درآمد كسب می كنند.
۴- جنگل های مانگرو اكوتوریسم را گسترش می دهند
گردشگری پایدار، انگیزه ای برای حفاظت از جنگل های مانگرو است كه می تواند محلی برای كسب درآمد ساكنان بومی هم باشد. این جنگل ها اغلب در نزدیكی صخره های مرجانی و ساحل های شنی قرار دارند و فضای خوبی را برای فعالیت هایی از قبیل ماهیگیری تفریحی و قایقرانی فراهم می سازد. هرچند لزوم دارد تا توازن بین تعداد گردشگران و حفاظت از اكوسیستم این جنگل ها حفظ شود.
۵- جنگل های مانگرو از تنوع زیستی غنی برخوردارند
فعالیت بشر باعث از بین رفتن حجم قابل توجهی از تنوع زیستی در خشكی و اكوسیستم دریایی در سراسر جهان شده و خیلی از گونه های جانوری و گیاهی را با خطر روبرو كرده است. این جنگل ها شرایط مناسبی را برای خیلی از گونه ها فراهم می سازند تا بتوانند بر سطح آب و در اعماق آن رشد كنند.
گونه های گوناگونی در اكوسیستم مانگرو زندگی كرده یا تولید مثل دارند كه از آن جمله می توان به انواع ماهی ها، خرچنگ و پستاندارانی همچون لاك پشت دریایی اشاره نمود. همینطور درختان مانگرو محلی برای زیست و تخم گذاری پرندگان مهاجر است. زمانیكه جنگل های مانگرو از بین بروند زیستگاه های باارزشی نابود و بقای گونه های بسیاری تهدید می شود.
به گزارش انجمن پارسیان به نقل از ایسنا، "كرنا" یا مانگرو جامعه گیاهی شامل درختان و بوته هایی است كه در زیستگاه های آبرفتی و آب شور ساحلی مناطق گرمسیری و زیر گرمسیری (عرض جغرافیایی زیر ۲۵ درجه) می رویند. دو گونه مشهور حرا (نام علمی: Avicennia marina) و چندل (نام علمی: Rhizophhora mucronata) در این نوع جنگل ها وجود دارد كه هر دو گونه آن در ایران یافت می شود و در نواحی ساحل خلیج فارس و دریای عمان به شكل نوار باریكی به صورت پراكنده دیده می شود.
كلمه مانگرو اسم مركبی است معرف اكوسیستم خاص در مناطق استوایی، حاصل از تجمع بسیار ویژه ای از گیاهان و جانوران در سواحل پست خورها، دلتاها، بركه ها و سواحل دریاها و در عین حال نشانگر و معرف درختان و درختچه های این گونه اكوسیستم ها هم هست. این گیاهان در گروه گیاهان شوره زی قرار دارند.
این جوامع گیاهی سرمنشاء زنجیره های غذایی دیگر موجودات زنده منطقه بوده و دارای اراضی مساعد و حاصلخیز وسیعی هستند. چنین محیطی به علت آنكه در حد واسط اكوسیستم خشكی و اكوسیستم دریایی قرار گرفته، باعث به وجود آمدن زیستگاه مناسبی برای انواع جانوران آبزی و پرندگان شده است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب