همه دل نگرانی های یك پرستار بیمارستان كرونایی
انجمن پارسیان: مازندران مادر كه باشی تمام دغدغه هایت تكان نخوردن آب در دل فرزندت است اما گاهی این مادر از خودگذشتگی می كند كه جمله ˮبهشت زیر پای مادر استˮ را كاملا درك نماییم.
در جامعه امروز دیده ایم كه زنان دوشادوش همسران خود در عرصه اجتماعی فعالیت نموده تا نه فقط كمك حال زندگی باشند بلكه الگویی برای فرزندان این سرزمین شوند.
اما در این میان با شیوع بیش از ۲ ماه كرونا ویروس در كشورمان شاهد كوشش های كادر درمانی كشور برای حفظ سلامتی هموطنانمان بودیم، مدافعان سلامتی كه از خانواده خود دور مانده تا بتوانند در كنار بیماران برای دادن خدمات بهتر باشند.
بانوی پرستار مازندرانی كه خود یك مادر و دغدغه و نگرانی این را داشته كه نكند وقتی به خانه می روم ناقل بیماری برای فرزند خود باشم، می گوید: در زمان بیماری كرونا وقتی از بیمارستان به منزل می رفتم هر لحظه احساس می كردم ناقل این ویروس هستم برای همین تصمیم گرفتم دخترم را به منزل خواهرم در تهران منتقل كنم تا قرنطینه او به خوبی حفظ شود.
او با اعلان اینكه در دوره بیماری كرونا برای ما اتفاقات سخت و خوبی در بیمارستان رقم خورده اظهار داشت: طبق پروتكل نظام پرستاری از نظر حرفه ای در میان پرستار و بیمار نباید وابستگی ایجاد شود اما در شرایط هایی این امر اجتناب ناپذیر است.
اگر فاصله گذاری اجتماعی رعایت نشود، جای نگرانی است
سیدزهرا میرشعبانی در گفت و گو با ایسنا اظهار نمود: بیماری كرونا در بابل در اجرای طرح فاصله گذاری اجتماعی روند نزولی داشته اما اگر مردم طرح فاصله گذاری اجتماعی را همچنان رعایت نكنند برای كادر درمان جای نگرانی دارد.
وی اشاره كرد: نخستین ویزیت بیمار كرونایی در بابل اوایل اسفند ماه بود كه مسافری از قم به بابل آمده و گرفتار علایم بیماری كرونا بود و بلافاصله به آی سی یو منتقل شد.
این پرستار بیمارستان روحانی بابل اشاره كرد: زمانی كه این بیماری در بابل آغاز شد، رعب و وحشتی در میان پرستاران ایجاد كرد و همین مورد سبب شده ما این فرد مبتلا به كرونا را به یك اتاق ایزوله در بیمارستان روحانی منتقل نماییم اما من داوطلب شدم كه به سراغ این بیمار بروم تا ببینم چه چیزی نیاز دارد تا از لحاظ روانی هم حمایت شود.
میرشعبانی افزود: این بیمار بعد از چند روز بستری در بیمارستان روحانی بابل به بیمارستان میناگر انتقال داده شد و بعد از آن كسانی كه بیماران كرونایی بودند، در بیمارستان میناگر كه بیمارستان معین مبتلایان كرونا بوده منتقل می شدند.
وی افزود: بعنوان مثال بیماری داشتیم به نام آرش كه ۳۱ سال سن داشت و او با تنگی نفس و تب به بیمارستان مراجعه كرد، درگیری ریه این فرد آنقدر زیاد بود كه حتی لوله گذاری تنفسی هم برای تنفس او جوابگو نبود و این فرد پس از چند روز جان خودرا از دست داد كه كادر درمانی به شدت نگران و ناراحت شدند و برعكس كسانی كه بهبود پیدا می كردند، احساس خوشی در میان همكاران موج می زد.
این پرستار بیمارستان روحانی بابل تصریح كرد: متاسفانه وقتی به تهران رفتم با شكستگی پا مواجه شدم كه فردای همان روز به بابل برگشتم و در بیمارستان شهید بهشتی بابل پای خودرا گچ گرفتم و ۴ روز در خانه استراحت داشتم اما با آنكه حال مساعدی نداشتم، عهد كردم كه اگر بیماری نیاز به كمك داشت خیلی ساده از كنارش نگذرم و الآن هم در كنار بیماران حال خوبی دارم و همچنان به آنان خدمت رسانی می كنم.
میرشعبانی در سفارش به هموطنان و همشهریان خود خواهان شد: به مردم سفارش می نماییم اگر فاصله اجتماعی رعایت نشود برای ما و همكارانمان نگران كننده خواهد بود بدین سبب چند روزی را در خانه بمانند و این بیماری را جدی بگیرند تا هرچه سریع تر این ویروس از كشورمان بیرون رود.
منبع: انجمن پارسیان
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب