وزارت بهداشت منتشر كرد؛
شناسایی ۳۲ جهش در سویه اومیکرون
کمیته تحقیقات و اخلاق کووید- 19 وزارت بهداشت جزییات شدت بیماری زایی سویه اومیکرون کرونا و راه های مقابله با آنرا تشریح نمود.
به گزارش انجمن پارسیان به نقل از مهر، کمیته تحقیقات و اخلاق کووید- ۱۹ معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت در یک گزاره برگ، جزییات میزان بیماری زایی سویه اومیکرون کرونا و راه های مقابله با آنرا تشریح نمود. پیام اصلی این گزاره برگ این است که بااینکه شدت بیماری زایی واریانت (سویه) اومیکرون کمتر از واریانت های قبلی است اما باتوجه به قدرت سرایت بالای آن، درصد واکسیناسیون پایین خصوصاً دوز سوم و همین طور رعایت پایین پروتکل ها در کشور ما نسبت به سایر کشورها، نگرانی ناشی از افزایش تعداد موارد مبتلاشدن و درنتیجه آن، افزایش تعداد موارد بستری در پیک ششم همچنان وجود دارد. بدین سبب لازم است تزریق دوز سوم واکسن ها و رعایت پروتکلهای بهداشتی در جامعه و محل کار جدی گرفته شود. تفاوت سویه اومیکرون با سویه های قبلی در ۲۴ نوامبر ۲۰۲۱ واریانت جدیدی از ویروس کرونا، به سازمان جهانی بهداشت گزارش شد. این واریانت جدید برای نخستین بار در نمونه های جمع آوری شده در ۱۱ نوامبر ۲۰۲۱ در بوتسوانا و در ۱۴ نوامبر ۲۰۲۱ در آفریقای جنوبی شناسایی شد. ویروس کرونا با کمک پروتئینی به نام اسپایک، وارد سلول های بدن می شود که در نتیجه آن بیماری کووید- ۱۹ ایجاد می شود. مطابق شواهد موجود حدود ۳۲ جهش در پروتئین اسپایک (پروتئین S) در واریانت اومیکرون مشخص شده است که این عدد تقریباً دو برابر جهش های واریانت دلتا بعنوان آخرین واریانت نگران کننده است. این جهش ها سبب افزایش تجمع ویروس در قسمت فوقانی دستگاه تنفس نسبت به واریانت های دیگر شده است که درنتیجه آن، قدرت سرایت ویروس بوسیله تماس فرد با فرد به حداکثر مقدار خود تا این زمان رسیده است. دو خاصیت قدرت سرایت بالا و ناشناخته بودن این واریانت سبب شد تا سازمان جهانی بهداشت آنرا در دسته واریانت نگران کننده یا VOC (Variant of Concern) هم ردیف واریانت قبلی این گروه یعنی آلفا، بتا، گاما و دلتا قرار دهد. خلاصه ای از خاصیت های واریانت اومیکرون در مقایسه با واریانت دلتا در جدول نشان داده شده است. مقایسه مهم ترین خاصیت های واریانت اومیکرون در مقایسه با واریانت دلتا از تاریخ ۲۲ نوامبر تا ۱۶ دسامبر ۲۰۲۱ ویژگی مورد بررسی واریانت دلتا B.۱.۶۱۷.۲ واریانت اومیکرون B.۱.۱.۵۲۹ محل شناسایی آنها هند اکتبر ۲۰۲۰ آفریقای جنوبی نوامبر ۲۰۲۱ جهش حدود ۱۵ جهش در پروتئین اسپایک حدود ۳۲ جهش در پروتئین اسپایک میزان حمله ثانویه در خانواده ۱۰.۷ درصد ۲۱ درصد دوره نهفتگی حدود ۴ تا ۵ روز کمتر از دلتا علایم بالینی علائم دلتا لرز، بدن درد، گلودرد و سرفه خشک با یا بدون تب، کوفتگی بدن، خواب آلودگی اسهال و استفراغ، از دست دادن بویایی و در موارد شدید کاهش اکسیژن خون و درگیری ریه خواهد بود. علائم اومیکرون شبیه یک سرماخوردگی سخت گزارش می گردد که پنج علامت شایع آن آبریزش بینی، سردرد، خستگی خفیف تا شدید، عطسه و گلو درد است. مدت زمان دوبرابر شدن حدود ۱۴ روز حدود ۲ تا ۳ روز بستری شدن در بیمارستان در گزارشات مختلف اعداد متفاوتی گزارش شده است. بنظر می رسد بین ۴۰ تا ۸۰ درصد میزان بستری شدن در اومیکرون نسبت به دلتا کمتر است. اثر گذاری واکسن ها با دوز سوم ۸۰-۹۵ درصد ۷۰-۷۵ درصد میزان قابلیت انتقال اومیکرون بااینکه اطلاعات در این خصوص محدود است اما اطلاعات اخیر نشان داده اند که واریانت اومیکرون قابلیت انتقال بیشتری نسبت به نوع دلتا دارد. آخرین اطلاعات پیگیری بیماران در انگلیس نشان میدهد که احتمال انتقال بیماری در این واریانت جدید نسبت به واریانت دلتا دو برابر است. نتایج مطالعات در این کشور نشان میدهد میزان حمله ثانویه خانگی برای اومیکرون ۲۱.۶ درصد است و این در حالیست که عدد متناظر برای دلتا برابر ۱۰.۷ درصد برآورد شده بود و مطالعه ای که در دانمارک انجام شد نشان داد یک نفر از هر پنج بیمار شناسایی شده قابل ردیابی یا متصل شدن به بیمار قبلی نبودند که خود حاکی از قابلیت انتقال بالا در موارد بدون علامت است. گزارش کشورهایی که پیک ناشی از واریانت اومیکرون را تجربه کرده اند نیز نشان داده است پیک های اپیدمی ناشی از اومیکرون بسیار بالاتر از واریانت های قبلی بوده است. بطوریکه زمان دو برابر شدن اولیه ویروس در آفریقای جنوبی ۱ تا ۲ روز و در دانمارک و بریتانیا، ۲ تا ۳ روز تخمین زده شد. شدت بیماری زایی اومیکرون درباب شدت بیماری زایی نیز همچنان اطلاعات محدود است، اما تا این زمان بنظر می رسد علائم بالینی در اومیکرون خفیف تر از سایر واریانت ها است. تا حالا موارد شدید در اتحادیه اروپا و سایر کشورهای درگیر نادر بوده است بطوریکه آخرین مطالعه نشان داده است میزان بستری شدن ناشی از مبتلاشدن به واریانت اومیکرون حدود ۲۳ درصد کمتر از واریانت دلتا است (البته این عدد در گزارشات مختلف خیلی بالاتر نیز گزارش شده است). در بین موارد اولیه اومیکرون که تست مثبت داشته اند حدود ۷۰ درصد علامت دار و مابقی بدون علامت بودند که میزان بستری و مرگ در آنها بسیار اندک بوده است؛ اما باید توجه داشت که وقتی تعداد موارد مبتلاشدن افزایش یابد متناسب با آن تعداد موارد بستری و مرگ نیز افزایش خواهد یافت. داده های اولیه حاکی از آنست که میزان بستری شدن در بیمارستان در آفریقای جنوبی یا انگلیس در زمان پیک بیماری رو به افزایش بوده است، اما محققین معتقد هستند این افزایش به سبب شدت بیماری زایی بالا نبوده بلکه به سبب تعداد بالاتر موارد بیماری بوده است. نتایج مطالعه ای در آمریکا نشان داد که مبتلاشدن به واریانت اومیکرون در مقایسه با دلتا در کودکان نیز همانند بزرگسالان، به بیماری با شدت کمتری منجر می شود. تأثیرگذاری واکسن ها (اهمیت دوز یادآور) آژانس بهداشتی انگلستان اعلام نمود که اثربخشی واکسن ها ۲۵ هفته بعد از تزریق دوز دوم در مقابل واریانت اومیکرون نسبت به واریانت دلتا بطور معناداری کمتر است (کمتر از ۱۰ درصد) اما با تزریق دوز تقویتی (دوز سوم) اثربخشی واکسن ها در مقابل واریانت نوظهور اومیکرون بین ۷۰ تا ۷۵ درصد افزایش نشان میدهد. واکسیناسیون با دو دوز از واکسن آسترزنکا و سپس دوز تقویتی (یادآور) اثربخشی واکسن را مقابل واریانت اومیکرون تا ۷۱.۴ درصد و مقابل واریانت دلتا تا ۹۳.۸ درصد افزایش داده است. به طورکلی انتظار می رود واکسن های فعلی موجب محافظت در مقابل بیماری شدید، بستری شدن در بیمارستان و مرگ و میر ناشی از عفونت با واریانت اومیکرون شوند. درمان سویه اومیکرون تا اینجا نتایج مطالعات نشان می دهند که روند درمان واریانت اومیکرون با واریانت های قبلی متفاوت نیست. برمبنای نتایج اولیه مطالعات، کورتیکواستروئیدها و مسدودکننده های گیرنده IL۶ همچنان برای مدیریت بیماران مبتلابه کووید- ۱۹ شدید مؤثر خواهند بود. سایر درمان ها جهت بررسی این که آیا در مقابل واریانت اومیکرون مؤثر هستند یا خیر باید مورد ارزیابی بیشتر قرار گیرند. تست های تشخیصی آزمایش های PCR که به شکل گسترده مورد استفاده قرار می گیرند همچنان برای تشخیص عفونت با واریانت اومیکرون هم استفاده می شوند و حساسیت بالایی برای تشخیص دارند. همین طور باوجود ظهور واریانت های ویروس، هیچ کاهشی در حساسیت تست های سریع آنتی ژنی تا حالا گزارش نشده است. مطالعات برای تعیین این که آیا انواع دیگر آزمایش ها مؤثر هستند یا خیر ادامه دارد. روش های پیشگیری مؤثرترین اقداماتی که افراد می توانند برای کاهش انتشار ویروس کووید- ۱۹ انجام دهند عبارت است از: حفظ فاصله فیزیکی حداقل یک و نیم متری از دیگران، استفاده از ماسک مناسب، باز کردن پنجره ها برای بهبود تهویه، اجتناب از فضاهایی با تهویه ضعیف یا شلوغ، تمیز نگه داشتن دست ها، سرفه یا عطسه در دستمال یا آرنج خمیده و مهم تر از همه دریافت واکسن بصورت کامل (با دوز یادآور) که در همه منابع معتبر علمی دنیا خصوصاً سازمان جهانی بهداشت ذکر شده است. تا حالا تقریباً ۶۵ درصد جمعیت کشور دو دوز واکسن دریافت کرده اند و عدد متناظر برای سه دوز واکسن بسیار پایین تر است. نتیجه گیری هم اکنون کشور ما همچون کشورهایی است که واریانت اومیکرون را گزارش کرده است. با توجه به این که جنبه های مختلف این واریانت نسبت به دیگر واریانت های کووید- ۱۹ هنوز ناشناخته است، ممکنست یک تهدید جدی برای کشور محسوب شود. مستندات مختلف حکایت از قابلیت سرایت بالای این واریانت نسبت به واریانت های قبلی دارند که می تواند سبب افزایش شیوع بیماری شود و سیستم های بهداشتی را تحت تاثیر قرار دهد، بدین سبب برای جلوگیری از افزایش مبتلاشدن و تجربه پیک بعدی در کشور، مهم ترین و بهترین راهکار تزریق دوز سوم یا یادآور واکسن های موجود در کشور و ادامه و تشدید اقدامات پیشگیرانه و بهداشتی در خانه، جامعه و محل کار مخصوصاً در جمعیت های خاص مانند سالمندان و افراد با ضعف و سرکوب سیستم ایمنی خواهد بود. تهیه کنندگان این گزارش دکتر مریم شفاعتی (دکتری تخصصی میکروبیولوژی / ویروس شناسی)، دکتر زهرا خرمی (دکتری تخصصی اپیدمیولوژی)، فروغ گودرزی (دانشجوی اپیدمیولوژی)، دکتر زهرا منصورآبادی (دانشجوی دکتری تخصصی ایمونولوژی) هستند. نظارت کیفی گزارش برعهده دکتر محمدعلی عصاره زادگان دانشیار ایمونولوژی دانشگاه علوم پزشکی ایران بوده است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب