یک عامل تشدیدکننده خطر پارکینسون
به گزارش انجمن پارسیان، پزشکان تاکید دارند که شناسایی عوامل خطرِ بیماری پارکینسون (PD) برای تشخیص زودهنگام آن امری ضروری می باشد.
به گزارش انجمن پارسیان به نقل از «مدیکال اکسپرس»، مدت هاست که ارتباط بیماری پارکینسون و بوکس مشخص شده است.
همینطور متخصصان می گویند که ضربه های وارده به سر در فوتبال هم می تواند عوارض عصبی طولانی مدتی مانند «آنسفالوپاتی مزمن جراحتی» (CTE) داشته باشد. با این وجود پیشتر مطالعات صورت گرفته در ارتباط با ارتباط فوتبال بازی کردن با خطر مبتلا شدن به این عارضه عصبی، محدود بوده است.
این دفعه در بزرگترین مطالعه برای توصیف ارتباط بین فوتبال بازی کردن و احتمال مبتلا شدن به بیماری پارکینسون، متخصصان دریافتند که برخی حرکات صدمه زا در فوتبال، ۶۱ درصد خطر مبتلا شدن به این بیماری را زیاد می کند.
متخصصان در این مطالعه ۱۸۷۵ نفر را مورد بررسی قرار دادند.
در عین حال داده ها نشان داد بازیکنانی که در فوتبال حرفه ای هستند و در سطوح بالاتری از مسابقات بازی می کنند، احتمال بیشتری برای تشخیص پارکینسون داشتند.
در واقع بازی فوتبال می تواند یک عامل خطرزا باشد بخصوص در بین افرادی که به علت داشتن سایر فاکتورها مانند سابقه خانوادگی بیشتر در معرض مبتلا شدن هستند. با این وجود، علل این رابطه هنوز معلوم نیست و همینطور می دانیم همه کسانی که فوتبال بازی می کنند لزوما در آینده گرفتار بیماری های عصبی نخواهند شد به این مفهوم که خیلی از عوامل خطرزای دیگر هم در این حوزه نقش دارند.
پارکینسون، نوعی اختلال ناتوان کننده است که بر سیستم عصبی فرد تاثیر می گذارد و از علائم اولیه آن، لرزش قابل توجه دست است.
هرچند لرزش، یکی از علایم شایع این بیماری است اما پارکینسون همینطور می تواند سبب اختلالات عضلانی و سفتی یا کندی حرکت در اندام ها شود.
به قول متخصصان، داروها می توانند به صورت قابل توجهی علایم این بیماری را در فرد بهبود بخشند. در حالیکه این بیماری قابل درمان نیست اما جراحی امکان دارد به تنظیم عملکرد مناطق خاصی از مغز و بهبود علایم این اختلال کمک نماید.
لرزش یا لرزش ریتمیک معمولاً از دست یا انگشتان آغاز می شود.
همینطور هنگام استراحت امکان دارد دست بلرزد اما زمانیکه فرد درحال انجام کاری است، امکان دارد این لرزش کاهش پیدا کند.
یکی دیگر از علایم رایج پارکینسون، کندی حرکت است. این امر زمانی دیده می شود که کارهای ساده سخت تر می شوند مثلاً امکان دارد قدم ها کوتاه تر شوند، بلند شدن از صندلی دشوار باشد، یا هنگام راه رفتن پاهای فرد کشیده شده و به هم بخورد.
سفتی عضلانی هم می تواند در هر بخشی از بدن رخ دهد و امکان دارد دامنه حرکت را محدود کند و دردناک هم باشد. همینطور فرد مبتلا به بیماری پارکینسون امکان دارد زمین بخورد یا مشکلات تعادلی داشته باشد. امکان دارد پلک زدن، لبخند زدن یا تکان دادن دست ها هم برای بیمار دشوارتر شود.
سفارش می شود هر فردی که علایم مشابه را دارد باید با رفتن به پزشک از مبتلا شدن یا عدم ابتلای خود به این بیماری مطمئن شود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب