دلیل تعجب آور ساخت بزرگ ترین هواپیمای تاریخ
انجمن پارسیان: WindRunner پروژه بلندپروازانه ای است که بمنظور استقرار توربین های بادی بزرگ تر طراحی شده است؛ ماجرا ساخت بزرگترین هواپیمای باری دنیاست؛ آن هم برای حمل پره های توربین و توسط شرکتی که تا امروز حتی یک هواپیما هم نساخته است.
غزال زیاری: اینروزها صحبت درباره ی ساخت بزرگ ترین هواپیمای جهان به نام WindRunner حسابی داغ است؛ اما نکته جالب توجه اینجاست که این غول پرنده نه توسط ایرباس ساخته خواهد شد و نه بوئینگ یا لاکهید؛ بلکه شرکتی بدنبال ساخت آنست که تا به امروز هیچ هواپیمایی نساخته است. شرکتی به نام Radia که قبل از این درزمینهٔ تولید توربین های بادی فعالیت می کرد!
مارک لاندستروم، کارآفرین سریالی و مهندس هوافضا، در سال ۲۰۱۶ میلادی، شرکتRadia را تأسیس کرد و مدتی بعد به این نتیجه رسید که با گسترش ابعاد توربین های بادی در خشکی می توان تولید انرژی تجدید پذیر را متحول کرد.
از حمل پره های توربین تا ساخت هواپیما
در حال حاضر، طول پره های توربین های بادی در دریا به بالای ۱۰۰ متر می رسد و طول پره های مورداستفاده در توربین های خشکی حدود ۷۰ متر است. دلیل اصلی این تفاوت، دشواری حمل این پره های بزرگ از کارخانه به محل نصب در مناطق دورافتاده و صعب العبور است. همین موضوع، سودآوری مزارع بادی خشکی را محدود می کند.
از همین رو لاندستروم به این فکر افتاد که با حل این مانع لجستیکی و استفاده از پره های بزرگ تر در خشکی، تولید انرژی را افزایش و هزینه ها را کاهش دهد؛ او دراین رابطه اظهار داشت: «این کار زمینهای مناسب اقتصادی برای راه اندازی مزارع بادی در آمریکا را دو یا سه برابر کرده و تا سال ۲۰۵۰ میلادی، امکان ساخت بالاتر از یک میلیون توربین فوق العاده در سرتاسر جهان فراهم خواهد بود. ما این چشم انداز را GigaWind نامیده ایم.»
این شرکت مستقر در کلرادوی آمریکا حالا بالاتر از ۱۵۰ میلیون دلار سرمایه جذب کرده و برای عملیاتی کردن پروژه WindRunner مشاوران برجسته ای را به خدمت گرفته تا سنگین ترین ماشین هوایی تاریخ بشر را بسازد. قرار بر این است که همین هواپیما، حمل پره های غول آسای توربین بادی را آسان تر کند. کمپانی Radia مدعی است که این پروژه انقلابی در صنعت انرژی بادی خشکی بوجود خواهد آورد.
لاندستروم، مدیرعامل و بنیان گذار Radia اظهار داشت: «ما درحال ساخت بزرگ ترین هواپیمای جهان هستیم؛ چون ازنظر ما شکاف بزرگی در قابلیت هواپیماهای باربری سنگین وزن وجود دارد. واقعا حیرت انگیز است که هیچ هواپیمای باری عظیمی درحال تولید نیست و حتی برنامه ای هم برای آن وجود ندارد.»
او با اشاره به نیازهای موجود برای حمل قطعات عظیم اظهار داشت: «ناتوانی در حمل قطعات بزرگ، مانع اصلی در راه توسعه خیلی از صنایع ازجمله نصب توربین های بادی در خشکی است.»
چالش هواپیماهای غول پیکر
یکی از چالش های مهم برای استفاده از هواپیما در نصب توربین های بادی، امکان برخاست و فرود این غول پرنده در باندهای فرودگاه های فعلی و همین طور باندهای خاکی و نیمه تولید شده در نزدیکی مزارع بادی است.
نمونه هایی از چنین هواپیماهای غول پیکر قبلاً وجود داشته اند؛ به عنوان مثال هواپیمای شش موتوره اوکراینی آنتونوف An-۲۲۵ مریا که تا قبل از نابودی اش در جریان جنگ روسیه و اوکراین در سال ۲۰۲۲، عنوان بزرگ ترین هواپیمای جهان را یدک می کشید. فضای بار این هواپیما آن قدر بزرگ بود که نخستین هواپیمای تاریخ (ساخته شده توسط برادران رایت) در آن جا می گرفت. با نابودی این هواپیما، جامعه جهانی هوانوردی قابلیت حمل محموله های عظیمی مثل موتور قطار یا پره های توربین بادی را از دست داد.
هواپیمای antonov an-۲۲۵ mriya
در حال حاضر، رقبای پیشین آنتونوف An-۲۲۵ مریا، ازجمله بوئینگ C-۱۷، لاکهید C-۵ گلکسی و آنتونوف An-۱۲۴ همگی از رده خارج شده اند و آنتونوف، به علت جنگ در اوکراین، دیگر در دسترس نیست. لاندستروم می گوید: «چالش های زیادی وجود دارند، اما اصول توسعه WindRunner بر اساس این است که کار جدیدی نکنیم و حداقل هواپیمای ممکن برای این ماموریت را طراحی نماییم.»
دغدغه های شرکت Radia
مشکل اصلی Radia این است که آنها تا پیش ازاین هیچ گاه هواپیمایی نساخته بودند. به همین خاطر لاندستروم تیمی از کارشناسان باتجربه را گرد هم آورد تا طراحی اولیه WindRunner را انجام دهند و در نمایشگاه بین المللی فارنبرو ۲۰۲۴ از این طرح پرده برداری شد.
آنها در ابتدا گزینه استفاده از کشتی های هوایی را موردبررسی قرار دادند؛ اما کار درنهایت به طراحی یک هواپیمای بال ثابت بزرگ رسید. خاصیت بارز این هواپیما، بال های مستقیم و عظیمی است که امکان برخاست و فرود از باندهای کوتاه و نیمه ساخته را فراهم می آورد.
Radia برای تحقق این هدف، با شرکت هایی ازجمله Leonardo ایتالیا (ساخت بدنه)، Aernnova اسپانیا (ساخت بال و پایه موتور) و AFuzion آمریکا (نظارت ایمنی) همکاری می کند.
البته هنوز بصورت رسمی موتور خاصی برای این هواپیما معرفی نشده و همین مساله تردیدهایی را به وجود آورده است. سخنگوی Radia دراین رابطه توضیح داده که انتخاب موتور غائی این هواپیما انجام شده و برنامه ادغام آن با بدنه درحال پیگیری است: «ما از موتوری موجود و دارای تأییدیه استفاده می نماییم و به زودی شریک موتور را معرفی خواهیم کرد. با بهره گیری از قطعات و فناوری های موجود، انتظار داریم هزینه توسعه مقرون به صرفه باشد.»
ویژگی های جالب توجه WindRunner
درصورتی که WindRunner در نهایت ساخته شود، با طول ۱۰۸ متر و عرض بال ۸۰ متر عنوان بزرگ ترین هواپیمای حمل بار در بین همه هواپیماهای باربری تاریخ را مال خود خواهدنمود و محفظه بار این هواپیما حدود شش برابر بزرگ تر از آنتونوف An-۲۲۵ خواهد بود.
بدین ترتیب WindRunner قادر خواهد بود تا سه پره ۸۰ متری، یا دو پره ۹۵ متری، یا یک پره ۱۰۵ متری توربین بادی را حمل کند؛ اما ظرفیت حمل آن تنها ۷۴ تن و برد پروازی اش ۲ هزار کیلومتر خواهد بود؛ بنابراین، این هواپیما عمدتا برای حمل و نقل در آمریکای شمالی، اروپا یا آمریکای جنوبی مورداستفاده قرار خواهد گرفت و گویی برای ساخت و استفاده از این هواپیما، نیاز به مقررات جدید، زنجیره تامین جدید یا ساخت آشیانه در کشورهای مختلف نخواهد بود.
لاندستروم دراین باره توضیح داد: «متأسفانه همین محدودیت ها موجب شد تا از گزینه ساخت کشتی هوایی صرف نظر نماییم.»
تردیدها و ابهامات موجود
دراین بین، افراد مختلفی نسبت به موفقیت این پروژه تردید دارند. کریس پوکاک، نویسنده و مفسر هوانوردی دراین رابطه اظهار داشت: «تا زمانی که این شرکت سرمایه بیشتری جذب نکند، بعید است که این پروژه به نتیجه برسد. WindRunner قابلیت سفرهای طولانی و بین اقیانوسی را ندارد و همین موجب می شود تا جذابیتش کمتر شود. »
او درعین حال معتقد می باشد که Radia راهکار کشتی های هوایی را خیلی سریع و بدون تلاش چندانی کنار گذاشته و بر اساس گفته او طراحان کشتی های هوایی هیبریدی هم به همین بازار چشم دوخته اند.
از سوی دیگر، سیاست نیز ممکنست مانع موفقیت این کمپانی شود. دونالد ترامپ، رییس جمهور آمریکا، انرژی بادی را "آشغال" خوانده و مقابل توسعه آن فرمان اجرائی صادر کرده است. بااین حال، نیاز به امنیت انرژی و مزایای اقتصادی توربین های بادی ممکنست موجب توجیه پذیر شدن این صنعت در آمریکا شود.
در ماه می سال ۲۰۲۵ میلادی، وزارت دفاع آمریکا قراردادی را با شرکت Radia به امضا رساند تا به بررسی امکان استفاده از WindRunner برای حمل تجهیزات نظامی بپردازد. این مساله شاید چرخشی از بازار انرژی بادی به نظر برسد اما سخنگوی این شرکت در این رابطه توضیح داد: «مأموریت اصلی Radia بازهم خدمت به صنعت انرژی بادی خشکی است، اما قابلیت های منحصربه فرد WindRunner کاربردهای مختلفی ازجمله در عرصه دفاعی دارد.»
خبری از نمونه اولیه نیست
تا امروز، تنها یک مدل آزمایشی بسیار کوچک از WindRunner در تونل باد تست شده و شرکت Radia قصد ندارد تا نمونه اولیه سنتی این هواپیما را بسازد. آنها درنظر دارند تا با بهره گیری از ابزارهای طراحی دیجیتال، مستقیماً وارد ساخت چند نمونه آزمایشی در مقیاس واقعی شوند و نخستین پرواز آن برای پایان این دهه برنامه ریزی شده؛ اما پروسه دریافت تأییدیه پرواز، حتی برای شرکت های باسابقه هم بسیار پیچیده و پرهزینه است.
بیل سوئیتمن، تحلیل گر صنعت هوافضا در این زمینه اظهار داشت: «من قبلاً با یک استارتاپ کار می کردم که ازنظر فناوری ساده تر از WindRunner بود، ولی باز هم گرفتن تأییدیه برایشان واقعا سخت بود.»
اخیراً خبرهایی درباره ی احتمال تولید مجدد بوئینگ C-۱۷ پخش شده که این می تواند تهدید بزرگی برای WindRunner باشد. بااین وجود شرکت Radia اعلام نموده که تقاضای بازار به اندازه ای هست که هر دو هواپیما بتوانند فعالیت کنند. حالا سؤال اینجاست که آیا WindRunner می تواند قبل از آنکه مسابقه شروع شود، به خط پایان برسد یا نه؟
منبع: BBC
۲۲۷۳۲۱
منبع: انجمن پارسیان
این پست را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این پست