ژاپن شبکه عصبی زلزله را در کف اقیانوس کار گذاشت
به گزارش انجمن پارسیان، ژاپن با تکمیل یک پروژه عظیم و بی سابقه، توانسته کف اقیانوس آرام را به سامانه ای هوشمند برای رصد زلزله ها و اخطار سونامی تبدیل کند.
نگار علی- این سیستم جدید که با هزاران کیلومتر فیبر نوری، سنسور و تجهیزات پیشرفته ساخته شده، شباهتی به «سیستم عصبی» برای زمین دارد؛ سیستمی که می تواند خطرات را قبل از آن که دیر شود شناسایی کند.
این پروژه که شامل سه شبکه ی مستقل ولی به هم پیوسته است (S-net، DONET و N-net) است، حالا تمامی مناطق زلزله خیز اطراف ژاپن را به شکل زنده و دقیق پایش می کند. سیستم تازه تکمیل شده ی N-net، که در خرداد سال جاری به پایان رسید، می تواند تا ۲۰ ثانیه زودتر نسبت به زلزله و تا ۲۰ دقیقه زودتر نسبت به سونامی اخطار بدهد؛ زمانی حیاتی برای متوقف کردن قطارهای سریع السیر، بستن دروازه های بندری و نجات جان هزاران انسان.
این سامانه در جواب زلزله مهیب سال ۲۰۱۱ ژاپن ساخته شد؛ زمانیکه زلزله ای ۹ ریشتری در عمق اقیانوس منجر به سونامی و فاجعه نیروگاه اتمی فوکوشیما شد و بیشتر از ۲۰ هزار کشته برجای گذاشت. در آن زمان، تجهیزات لرزه نگاری زمینی نه تنها بزرگی واقعی زلزله را به درستی اندازه گیری نکردند، بلکه اخطار سونامی هم با تأخیر صادر شد.
ولی اکنون ژاپن به اولین کشور جهان تبدیل گشته که تمام «زون های فرورانش» اطراف خویش را به صورت مستقیم و لحظه ای زیر نظر دارد. هر یک از ایستگاههای کف اقیانوس مجهز به حسگرهایی مانند شتاب سنج، لرزه نگار و فشارسنج های پیشرفته هستند و داده ها را از راه کابل های زیرآبی به مراکز کنترل منتقل می کنند.
به نقل از هارولد توبین، زمین لرزه شناس دانشگاه واشنگتن، این سیستم فقط برای اخطار فوری نیست؛ بلکه ابزار بی نظیری برای شناخت بهتر عملکرد گسل هاست. او می گوید: «با این سیستم، حتی حرکت های بسیار آهسته و بدون لرزش هم قابل تشخیص هستند؛ حرکت هایی که امکان دارد نشانه ی زلزله ای بزرگ در راه باشند.»
در همین حال، دانشگاه کاردیف در ولز هم پروژه ی جدیدی به نام GREAT را راه اندازی کرده که از سنسورهای صوتی زیرآبی طراحی شده برای شناسایی انفجارهای اتمی استفاده می نماید تا سونامی های احتمالی را پیش بینی نماید. این فناوری با استفاده از هوش مصنوعی، در کمتر از چند ثانیه بزرگی زلزله، نوع گسل و احتمال سونامی را ارزیابی می نماید.
در سوی دیگر اقیانوس آرام، اما وضعیت متفاوت می باشد. در حالیکه ژاپن شبکه ای عظیم از حدود ۶ هزار سنسور زمینی و دریایی دارد، گسل بسیار خطرناک «کاسکادیا» در سواحل آمریکای شمالی، تنها با یک کابل و سه لرزه نگار زیر دریا کنترل می شود. این در شرایطی است که زمین لرزه ای به بزرگی ۹ ریشتر در این گسل کاملا محتمل است.
کارشناسان اخطار می دهند که حتی یک دقیقه اخطار زودتر می تواند جان میلیونها نفر را نجات دهد و جلوی فاجعه ای به بزرگی فوکوشیما را بگیرد. اما ایالات متحده هنوز راه زیادی در پیش دارد تا به سطح آمادگی ژاپن برسد.
منبع: scientificamerican
این پست را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این پست